Edukacja

Wielokrotnie rozważałyśmy stworzenie tego e-booka. Z jednej strony czułyśmy ogromną potrzebę emocjonalną realizacji tego materiału, z drugiej byłyśmy świadome, że nie jest to łatwa lektura, po którą kobiety sięgają ot tak!

Realizowałam w życiu wiele projektów, ale ten był szczególnie dla mnie trudny. Miałam w nim odegrać dwie główne role, być pacjentką i producentką tego filmu. Wyzwanie, którym spokojnie mogłabym podzielić się z co najmniej czterema osobami. Mogłam też wybrać jedynie siebie i po prostu w zaciszu kliniki przejść zabieg i tu, możesz mi zarzucić zachłanność.

Czy można wierzyć i jednocześnie podejmować leczenie niepłodności metodą, która budzi kontrowersje wśród wiernych? Ile trzeba mieć w sobie miłości, żeby iść po marzenia jednocześnie nie odrzucać tych, którzy w pewnym sensie odrzucają ciebie z powodu twoich wyborów?

Ile razy słyszałaś, że cuda w niepłodności się zdarzają? Pewnie nie raz słyszałaś, że bratowa koleżanki szwagra właśnie jest w ciąży w wyniku takiego cudu. A ty? A ty masz wrażenie, że wszystkie cuda zdarzają się innym i jakimś dziwnym trafem skutecznie omijają twoją macicę… Ile masz w sobie jeszcze siły by trwać w wierze?

Szacuje się, że do 2050 roku czynnik męski niepłodności będzie dotyczył aż 50% przypadków zdiagnozowanej niepłodności wśród par starających się o dziecko. Skróty myślowe i stereotypy dotyczące przeżywania choroby niepłodności mężczyzn i kobiet są nie tyle krzywdzące, ile po prostu „out of times”.

Ile optymizmu trzeba w sobie mieć, aby żyć z niepłodnością z uśmiechem na twarzy? Okazuje się, że nawet najwięksi optymiści w zderzeniu z niepłodnością muszą ponosić ogromne koszty emocjonalne aby móc każdego dnia uśmiechnąć się i mieć siłę do dalszej walki.

Dzisiaj historia kobiety, która o możliwość czerpania radości z rodzicielstwa walczyła wiele lat. Uśmiech, który dzisiaj wydawałoby się nie zdradza nic z trudnych przeżyć na drodze do macierzyństwa, w rzeczywistości skrywa kruchość, wdzięczność – a ja osobiście widzę w jej uśmiechu jeszcze niedowierzanie.

Jestem szczęściarą, cholerną szczęściarą bo już jestem mamą! Inni, moi znajomi, dalsze i bliższe przyjaciółki, koledzy, fajni faceci i szczęśliwe pary nie mają takiego szczęścia. Ba, mogą nigdy nie zaznać radości z rodzicielstwa i cierpią. Żyją w ukryciu, walcząc z demonami własnymi i tymi z których nie brakuje w naszym społeczeństwie.